اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن توسط پدر و مادر، به مرور مشکلاتی را برای فرزند به خصوص اگر در سنین نوجوانی باشد، ایجاد می‌کند. برخی از والدین در ارتباط با فرزند خود سخت گیری‌های بسیاری دارند و به او اجازه شرکت در هیچ گونه جمع دوستانه را نمی‌دهند و سعی دارند بر تمامی کارهای فرزند خود نظارت داشته باشند؛ به همین دلیل در اغلب موارد اجازه نمی‌دهند که او به تنهایی به بیرون از خانه برود، چون احساس می‌کنند اینگونه نمی‌توانند او را زیر نظر بگیرند و ممکن است اوضاع از کنترل‌شان خارج شود. در ادامه به علل منطقی و غیرمنطقی اجازه ندادن به فرزند برای بیرون رفتن و همینطور پیامدهای آن اشاره کرده‌ایم. در صورت نیاز حتما از خدمات مشاوره نوجوان استفاده نمایید.

منبع  : اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن

اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن

دسته‌ای از والدین تربیت فرزند را خلاصه به محدود کردن، کنترل و نظارت دائمی او می‌دانند. این دسته از والدین برای اینکه بتوانند دائما نوجوان خود را کنترل کنند، معمولا قوانین سخت گیرانه‌ای را از جمله در خصوص اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن تعیین می‌کنند.

در واقع اصول تربیت در خانواده‌هایی که قوانین سخت گیرانه ای را برای فرزند خود در نظر می‌گیرند، رعایت نظم و انضباط است.

چنین شیوه فرزندپروری، باعث می‌شود که پدر و مادر نسبت به فشاری که بر نوجوان وارد می‌شوند، توجهی نکنند و فرزند خود را انسانی وابسته تربیت کنند که بدون نظارت شخص دیگری از جمله پدر و مادر نمی‌تواند مستقلانه تصمیم‌گیری کند.

پیامدهای محدودیت بیش از حد برای نوجوان

اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن از نمونه‌های بارز سخت‌گیری است. سخت‌گیری در خانواده باعث می‌شود که نوجوان از پدر و مادر خود فاصله بگیرد و نتواند ارتباط خوبی با آن‌ها برقرار نماید. به همین دلیل این دسته از نوجوانان دست به پنهانکاری و یا مخفی کردن افکار و احساسات خود می‌زنند. از دیگر پیامدهای سخت‎‌گیری به فرزند و عدم اجازه به او برای بیرون رفتن به تنهایی و مستقل شدن، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افسردگی
• مشكلات رفتاری
• عزت نفس ضعيف
• مهارت‌های اجتماعی ضعيف
• انزوا و گوشه‌گيری
• ضعف در هدف گزینی
• ضعف در تصميم‌گيری
• اضطراب
• وابستگی به والدین
• ظرفيت كم و واكنش نامناسب
•  و …

رفع موانع اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن

بچه‌ها با پشت سرگذاشتن دوره کودکی و ورود به دوره نوجوانی، نیازها و خواسته‌هایشان نیز تغییر می‌کند.

پدر و مادر باید با درک نیازهای نوجوان خود، سعی کنند بهترین رفتار ممکن را برای برخورد با فرزندشان انتخاب کنند. یکی از موضوعاتی که پس از ورود به سنین نوجوانی برای پدر و مادرها چالش برانگیز می‌شود؛ این است که آن‌ها سعی می‌کنند با محدود کردن به او اجازه تنها بیرون رفتن را ندهند. پیشنهاد می‌شود مقاله نیازهای اساسی نوجوان را بخوانید.

پدر و مادر از روی نگرانی و مشکلاتی که در جامعه می‌تواند باعث آسیب به یک نوجوان شود، اقدام به محدود کردن فرزند خود می‌کنند. در واقع آن‌ها ترجیح می‌دهند که فرزندشان در خانه و در کنار آن‌ها باشد و یا اگر قصد بیرون رفتن دارد، باهم به بیرون بروند.

از طرفی دیگر تعیین محدودیت نوجوان برای ماندن در خانه ، می‌تواند زمینه ایجاد مشکلات بسیاری را برای نوجوان فراهم کند. استقلال داشتن و یا هویت یابی به وسیله بودن در جمع‌های دوستانه، از نیازهای نوجوانان است و ممکن است برای کنار زدن محدودیت‌ها با والدین خود مخالفت کنند. در ادامه به راهکارهایی اشاره کرده‌ایم که می‌توانید با رعایت آن‌ها به فرزندان خود اجازه دهید که زمان‌هایی را بدون نگرانی به تنهایی بیرون از خانه باشند و با دوستان خود وقت بگذرانند. برای اطلاع از نیاز استقلال طلبی نوجوان کلیک کنید.

تعیین زمان بیرون ماندن نوجوان از خانه

بهتر است زمان‌هایی را با کنترل و نظارت خودتان اجازه دهید فرزندتان به تنهایی بیرون رود و یا ساعاتی را در جمع‌های دوستانه باشد.

برای اینکه به عنوان پدر و مادر، کنترل شرایط از دستتان خارج نشود؛ در مورد زمان بیرون ماندن از خانه با فرزند خود صحبت کنید. بهتر است با آرامش به او توضیح دهید که اگر اجازه می‌دهید به تنهایی بیرون برود و به این معنی نیست که او حق دارد تا هر زمان که خواست بیرون باشد.

متناسب با سن، اعتماد به نفس و توانایی‌های فرزند خود زمان بیرون ماندن از خانه به تنهایی را برای او مشخص کنید.

تعیین پیامد های پایبند نبودن به مقررات

سعی کنید با زبانی ساده و دوستانه، قوانین و مقررات خانه را برای فرزندتان شرح دهید و از پیامدهای عمل نکردن به آن‌ها با او صحبت کنید.

به عنوان مثال اگر به فرزندتان می‌گویید که باید در ساعت مشخصی به خانه بیاید، حتما به او بگویید در صورتی که به زمان گفته شده پایبند نباشد؛ دیگر اجازه بیرون رفتن به تنهایی و با دوستانش را نخواهد داشت. البته می‌توانید برای عمل کردن به مقررات خانه و خانواده پیامدهای دیگری را نیز تعیین کنید.

حتی اگر فرزندتان به زمان مناسب برای آمدن به خانه پایبند نبود، سعی نکیند با داد زدن و یا مشاجره او را بازخواست کنید. لازم است همیشه با آرامش با فرزند خود صحبت کرده و او را از پیامدهای رفتارش آگاه کنید. البته بهتر است به حرف‌های فرزند خود نیز گوش دهید، شاید او در موارد استثنا دلیلی بر دیر آمدن خود داشته باشد که در این صورت بهتر است چشم پوشی کنید و از او بخواهید که شما را مطمئن کند که همیشه سر ساعت به خانه برمی‌گردد.

گاهی اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد

نوجوانان به دلیل شرایطی که سن آن‌ها ایجاب می‌کند، گاهی علاقه دارند خودشان در برخی امور تصمیم گیری داشته باشند. اگر فرزندتان به سنی رسیده که می‌تواند مسئولیت کارهایش را بر عهده بگیرد و به عبارتی از پس خودش برمی‌آید، سعی کنید گاهی به او اجازه دهید، خودش برای بیرون رفتن به تنهایی تصمیم بگیرد. بهتر است زمانی که فرزندتان در مورد زود آمدن به خانه خوش قول بود و به عبارتی خودش را اثبات کرد، این اجازه را به او بدهید.

نباید این موضوع را هم نادیده بگیرید که فرزندتان بزرگ شده است و لازم است برای مستقل شدن خودش توانایی مدیریت زمان را داشته باشد.

لازم است این موضوع را به فرزند خود نیز بگویید و برای او روشن کنید، در صورتی می‌توانید به او اعتماد کنید که او خودش را به شما اثبات کند. اثبات کردن نیز با پیروی از مقررات انجام شود و البته ممکن است با یک خطا نظر شما عوض شود.

صحبت با دیگر والدین

برای اینکه از وضعیت دیگر افراد در سنین فرزند خود مطلع شوید، با دیگر والدین و یا حتی مسئولین مدرسه صحبت کنید.

شاید از طریق صحبت کردن با دیگر اولیا به این نتیجه برسید که شما بیش از حد در مورد فرزندتان سخت گیری می‌کنید و گاهی باید اجازه دهید او در کنار دوستانش زمان بگذراند.

سعی کنید هر تصمیمی برای اجازه دادن و یا ندادن به فرزند خود برای بیرون رفتن می‌گیرید، حتما با همسرتان بر روی آن به توافق برسید تا فرزندتان متوجه شود، حرف‌هایی که به او می‌زنید نتیجه تصمیم هر دو نفر شما است.

اجازه ندادن به نوجوان برای بیرون رفتن به دلایل منطقی

گاهی ممکن است فرزندتان برای بیرون رفتن به تنهایی از شما اجازه بگیرد اما بودن در آن جمع و یا آن مکان به تنهایی، برای او مناسب نباشد. در این صورت شما دلیل کافی برای اجازه ندادن به فرزند خود دارید، حتی اگر این تصمیم شما باعث ناراحتی و آزرده خاطر شدن او شود.

بسیاری از جمع‌های دوستانه زمینه دوستی‌های ناسالم را برای فرزند شما فراهم می‌کند. این شما هستید که باید متناسب با شرایط زندگی خود، تربیت فرزندتان را مدیریت کنید و بدون ایجاد محدودیت گاهی به او اجازه دهید با نظارت و کنترل شما تنهایی بیرون از خانه باشد.

سخن آخر

والدینی که از شیوه تربیتی درست و اصولی برای پرورش فرزندان خود استفاده می کنند، حتما باید با درک شرایط سنی و رشد روانی فرزند خود در دوره نوجوانی، با او رفتار کنند. برای آشنایی با برترین روش‌های تربیت نوجوان کلیک کنید.

از مهم‌ترین نیازهای دوران نوجوانی بودن در جمع‌های دوستانه و سرگرم شدن با آن‌هاست. اجازه ندادن به فرزند برای بیرون رفتن می‌تواند به مرور چالش‌هایی را برای خانواده ایجاد کند.

سعی کنید با نظارت و کنترلی که بر روی فرزندتان دارید، زمان‌هایی را برای بیرون رفتن او تعیین کنید. بهتر است اگر اطلاعات کافی درباره نحوه برخورد با نوجوان ندارید، از یک متخصص روانشناس کمک بگیرید. برای آشنایی بیشتر با روانشناسی نوجوانان کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اجازه ندادن به فرزند برای بیرون رفتن می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.